Znalezionych wyników: 2

Żurawik,

Twoja mama jest osoba dorosla i to jej zycie i to ona ma prawo decydowac, czego chce, a czego nie. Niemniej powinna wiedziec, jakie to ma konsekwencje - niedlugo bol moze byc tak ogromny, tak paskudny, ze bedzie plakac i krzyczec z bezsilnosci. Czy ona wie o tym? Bol jest latwiejszy do opanowania, kiedy jest jeszcze znosny, ale im bardziej sie rozwija, tym trudniej.

Nie rozumiem tej falszywie pojmowanej bohaterskosci - ''boli mnie, ale zacisne zeby'' - w imie czego?
Oczywiscie to jest jej wybor, ale uwazam, ze to bol ja zmusi do zmiany jej pogladow.

Jest roznica miedzy bolem glowy (np. wtedy mozna wziasc apap), a bolem nowotworowym - tu apap nie zadziala, tu potrzebne sa bardzo specyficzne srodki p/bolowe.

Tak, to chory rozdaje karty. Mowi sie tyle, ile chory chce uslyszec. Ja jestem zwolennikiem mowienia prawdy, natomiast nie wszyscy tego chca.

Żurawik,

bardzo smutno czyta sie takie watki. Zycze Wam duzo sily w tym trudnym czasie.

Pamietaj o bardzo waznej rzeczy:
Twojej mamy nie musi nic bolec i nie daj sobie powiedziec, ze jest inaczej. W obecnych czasach sa na to lekarstwa - zycie bez bolu jest bezcenne i uwazam, ze kazdy chory w zaawansowanym stadium musi miec pewnosc i poczucie, ze nic go nie bedzie bolalo, ze nie musi sie tego obawiac (tego sie wlasnie wielu chorych obawia i ja rowniez osobiscie tez).

Nie boj sie tego, co nastapi - jestes madra corka, ktora kocha swoja mame i chce dla niej jak najlepiej. Nie wiem, jaki masz kontakt z mama i nie wiem, co mama wie o swoim stanie i jak jest bardzo powazny, ale chyba czas na szczera rozmowe. To wazne.